Η διουρηθρική εκτομή αποτελεί την ενδεδειγμένη προσέγγιση για τη διάγνωση και εκτομή των όγκων της ουροδόχου κύστεως. Η αφαίρεση γίνεται με ειδικό ενδοσκόπιο, το ρεζεκτοσκόπιο, το οποίο εισέρχεται μέσω της ουρήθρας και επισκοπεί την ουρήθρα και την ουροδόχο κύστη. Ο όγκος εκτέμνεται σε κομμάτια τα οποία αφαιρούνται και αποστέλλονται για παθολογοανατομική εξέταση. Η τελευταία θα μας πληροφορήσει για τον ιστολογικό τύπο του όγκου (σημαντικός προγνωστικός παράγοντας), το βάθος διήθησης (στάδιο) και την επιθετικότητα (βαθμός κακοήθειας) του όγκου.

Συχνά η διουρηθρική εκτομή ενός όγκου θα συνοδευτεί από συμπληρωματικές ενδοκυστικές εγχύσεις ανοσοθεραπευτικών ή χημειοθεραπευτικών παραγόντων. Οι παράγοντες αυτοί μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο υποτροπής και εξέλιξης του όγκου. Το είδος, η συχνότητα και η διάρκεια των ενδοκυστικών εγχύσεων θα καθορισθεί από τον γιατρό σας με βάση τα στάδιο και το βαθμό κακοήθειας του όγκου.

Η πιθανότητα υποτροπής των όγκων της ουροδόχου κύστης είναι υψηλή. Οι ασθενείς θα πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένο πρωτόκολλο παρακολούθησης σε τακτά χρονικά διαστήματα που περιλαμβάνει κυστεοσκόπηση, κυτταρολογική εξέταση ούρων και αξονική τομογραφία. Στόχος είναι η πρώιμη ανεύρεση νέων βλαβών και η αφαίρεσή τους.