Όγκοι Ουρητήρα
Πως εμφανίζονται;
Το συχνότερο σύμπτωμα είναι η μικροσκοπική ή μακροσκοπική αιματουρία στο 70-80% των ασθενών. Οσφυικό άλγος εμφανίζεται στο 20-40% ενώ ψηλαφητή οσφυική μάζα αναγνωρίζεται στο 10-20%.
Πως γίνεται η διάγνωση;
Η αξονική πυελογραφία αποτελεί τη μέθοδο με τη μεγαλύτερη διαγνωστική αξία με ευαισθησία που αγγίζει το 100%. Η μαγνητική πυελογραφία ενδείκνυται σε ασθενείς με αλλεργία στο ενδοφλέβιο ιωδιούχο σκιαγραφικό. Σημαντικό ρόλο στη διάγνωση και σταδιοποίηση της νόσου έχει η κυστεοσκόπηση για τον αποκλεισμό συνυπάρχουσας βλάβης στην ουροδόχο κύστη. Η κυτταρολογική εξέταση των ούρων αποτελεί συμπληρωματική εξέταση η οποία διενεργείται στη διερεύνηση της μικροσκοπικής αιματουρίας.
Με βάση τις τελευταίες συστάσεις της Ευρωπαϊκής και Αμερικανικής ουρολογικής εταιρείας, σε ασθενείς που ανευρίσκεται ύποπτη μάζα εντός της αποχετευτικής μοίρας, θα πρέπει να διενεργείται διαγνωστική ουρητηροσκόπηση και λήψη βιοψιών από την ύποπτη περιοχή προκειμένου να καθοριστεί το στάδιο και ο βαθμός της νόσου, σημαντικές παράμετροι για την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.
Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;
Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας είναι συνάρτηση του σταδίου, του βαθμού κακοήθειας, της εντόπισης και του αριθμού των όγκων. Θεραπεία εκλογής αποτελεί η νεφροουρητηρεκτομή. Η λαπαροσκοπική και ρομποτική τεχνική έχουν ουσιαστικά εκτοπίσει τις ανοικτές προσπελάσεις προσφέροντας υψηλά ποσοστά επιτυχίας και χαμηλή νοσηρότητα.
Όγκοι χαμηλού ρίσκου (μονήρης βλάβη <1 εκατοστό, χαμηλού βαθμού κακοήθειας, χωρίς σημεία διήθησης) μπορούν να αντιμετωπισθούν συντηρητικά με καυτηριασμό του όγκου με laser. Η τεχνική πραγματοποιείται ενδοσκοπικά, προσφέρει υψηλά ποσοστά επιτυχίας ενώ διατηρεί τον πάσχοντα νεφρό.