Τα οξυτενή κονδυλώματα, όπως είναι η επιστημονική τους ονομασία, οφείλονται στον ιό HPV-Human Papillomatus Virus (ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων). Έχουν ταυτοποιηθεί περισσότεροι από 150 γονότυποι του ιού και περίπου 40 από αυτούς προσβάλλουν τη γεννητική περιοχή. Οι υποτύποι 6 και 11 είναι αυτοί που προκαλούν κονδυλώματα και θα μολύνουν περίπου 8 στις 10 γυναίκες και 5 στους 10 άνδρες.

Η λοίμωξη από τον HPV αποτελεί τη συχνότερη ιογενή νόσο που μεταδίδεται σεξουαλικά. Ο ιός εισέρχεται στους βλεννογόνους των γεννητικών οργάνων μέσα από μικροσκοπικές αμυχές που προκαλούνται κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης. Κατόπιν πολλαπλασιάζεται και αναπτύσει υπερτροφικά δερματικά ογκίδια στην ουρήθρα, το πέος, το όσχεο και στην περιοχή γύρω από τον πρωκτό.

Τα κονδυλώματα μπορούν να εμφανισθούν στη βάλανο, την ουρήθρα, στο αιδοίο, στον κόλπο, στον τράχηλο, στην ουρήθρα στο περίνεο και στην περιπρωκτική χώρα. Έχουν τη μορφολογία των τυπικών οξυτενών ή μοιάζουν με βλατίδες ή καρφίδες. Απαντώνται ως μονήρη ή πολλαπλά.

Πως μεταδίδεται ο ιός;

Ο ΗPV είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος ιός και επομένως μπορεί να μεταφερθεί με τη σεξουαλική πράξη (αιδιοική, πρωκτική, στοματική). Επίσης μπορεί να μεταφερθεί με απλή δερματική επαφή (γεννητικά όργανα και περιγεννητική περιοχή) ακόμα κι αν δεν υπάρξει ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή.

Δεν γνωρίζουμε πολλά για μετάδοση του ιού σε υποκλινικές περιπτώσεις (δηλαδή σε περιπτώσεις που το άτομο έχει τον ιό αλλά δεν έχει κλινικά εμφανείς βλάβες). Το σίγουρο είναι πως μπορεί μεν να μεταδίδεται πολύ εύκολα ο ιός αν υπάρχει ενεργό κονδύλωμα, δεν αποκλείεται όμως να μεταδίδεται ακόμη και όταν δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα.

Κονδυλώματα ανδρικής βαλάνου

Πως γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση των κονδυλωμάτων στον άντρα γίνεται αρχικά με την κλινική εξέταση. Πραγματοποιείται επισκόπηση της περιγεννητικής και περιπρωκτικής περιοχής, ουρηθροσκόπηση, καθώς και επισκόπηση της στοματικής κοιλότητας, αφού υπάρχει πάντα η πιθανότητα μεταφοράς του ιού HPV στον βλεννογόνο του στόματος κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης.

Εάν εντοπιστούν κονδυλώματα, γίνεται συλλογή βιολογικού δείγματος ώστε να πραγματοποιηθεί HPV-test, με στόχο την ανίχνευση του ιικού γονιδιώματος και την τυποποίηση των στελεχών του HPV.

Ποια είναι η θεραπεία των κονδυλωμάτων;

Η θεραπεία περιλαμβάνει την τοπική χρήση κρέμας ποδοφυλλοτοξίνης, τριχλωροξεικού οξέος ή ιμικουιμόδης και τη χειρουργική αφαίρεση με διαθερμία, laser ή νυστέρι. Η θεραπεία εξατομικεύεται ανάλογα με τη θέση και το μέγεθος της βλάβης. Τα οξυτενή κονδυλώματα, παρότι καλοήθη έχουν σημαντικό οικονομικό και ψυχολογικό κόστος.

Προφύλαξη

Η προφύλαξη δεν είναι πάντοτε εφικτή. Η χρήση προφυλακτικού συνιστάται, αφού περιορίζει (αλλά δεν αποκλείει εντελώς) τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού. Από πρόσφατες μελέτες φαίνεται ότι η χρήση προφυλακτικού για λίγους μήνες μετά τη θεραπεία, περιορίζει και το ποσοστό υποτροπών. Ο εμβολιασμός αποτελεί το σημαντικότερο τρόπο προφύλαξης από τον HPV. Στη χώρα μας κυκλοφορούν 2 διαθέσιμα εμβόλια. Το Cervarix προστατεύει από τους τύπους HPV 16 και HPV 18 και το Gardasil προστατεύει από τους ογκογεννετικούς τύπους 16&18 αλλά και από τους τύπους HPV 6 και HPV 11 που ευθύνονται για την εμφάνιση των οξυτενών κονδυλωμάτων.